Tuinfeest

Het was dit jaar nu al weken prachtig weer en dus kon het haast niet missen..... Het jaarlijks terugkerende tuinfeest van de Koehoorntjes kon weer in alle hevigheid losbarsten. Deze keer werd het feest gevierd bij oom Sjoerd en tante Loes. De hele familie van mijn vaders kant was present inclusief alle aanhang. Arie Ribbens knalde uit de speakers en de tuin hing weer vol met verlichting, slingers en prullaria. Er was dus een klimaat gecreëerd voor een topfuif. Daarbij komt dat mijn familie wat flamboyant is. Indien ik mij er een aantal weken op kan voorbereiden ben ik er psychisch klaar voor om het allemaal weer over me heen te laten komen. Daarna ben ik een week of vijf in de war om vervolgens de draad van het normale leven weer op te pakken.

We begonnen met een vaste traditie: Levend kwartet. Een spel waarin de familie is opgesplitst in vier delen en waarbij iedereen een schuilnaam heeft. Deze schuilnaam hoort iedereen één keer en daarna moet de persoon achter de schuilnaam gezocht worden. Wie het laatst geraden wordt, is de winnaar. Mijn neefje Wim verliest altijd. Dit komt, omdat hij altijd zo enthousiast is over zijn schuilnaam dat hij deze meestal niet voor zich kan houden, zodat iedereen er al van op de hoogte is voor het spel begint. Als hij de schuilnaam een keer niet doorbabbelt, dan komt het wel door zijn glunderende gezicht wanneer de naam wordt genoemd. Wim is dus gewoon de dombo van de familie. Meestal eindig ik hoog. Dit jaar was mijn schuilnaam Holliehobbypoppetje.

Na het spel gingen we barbecuen. Oom Sjoerd is de grappenmaker van de familie. Hij is degene die er altijd de sfeer in houdt. Vooral na een biertje of 15 is hij niet te stuiten. Oom Sjoerd kent het hele repertoire van Snip en Snap uit zijn hoofd en vertelt op één avond, een keer of zeven, dezelfde grapjes. Tante Loes vraagt, wie er nog een worstje wil waarop oom Sjoerd dan zegt; "Toch niet mijn worstje, hè schat? ha ha." Dit is het niveau humor waarin bij onze familie gedacht moet worden. De opmerking van tante Loes, dat die worst de honger niet zal stillen en dit uit ervaring weet, hoort daar dan ook bij. Tenenkrommend, maar voor één keer per jaar heb ik dit wel voor mijn familie over.

Oom Koen kan nooit zo goed maat houden. Zo kotste hij over het vlees op de tafel heen. Niet nodig, want we hadden ook zoetzure bbq saus gekocht. “Ook zonde van het vlees”, vond tante Sonja. Ze depte het vlees zorgvuldig met tissues af en legde het weer op de schaal. Oom Koen gaat ook altijd schreeuwen als hij aangeschoten is. Hij vertelt dan in geuren en kleuren over de bedgeheimen met zijn secretaresse. Dit is erg sneu voor tante Sonja die hier niets van wist. Daarom heb ik oom Koen achter op mijn bagagedrager gezet en thuis in bed gestopt. Oom Koen kotste hier en daar nog een plasje op straat zodat ik, als een kleinduimpje, met gemak de weg terug naar het huis van oom Sjoerd en tante Loes vond.

Mijn directe familie in de eerste lijn is altijd redelijk introvert. Wij zijn zeg maar de buitenbeentjes van de familie, behalve....... mijn vader dan. Ik vind het eigenlijk vervelend om te zeggen, maar mijn vader is niet helemaal goed. Tijdens het feest stond hij op de tafel te dansen en te hossen met twee flessen wijn in zijn handen. En maar roepen naar mij... "Kom erbij jongen, kom toch eens een keer los!" Ik ben toen maar naar mijn neefjes en nichtjes gelopen. Die zaten ver weg.

Mijn neefjes en nichtjes zijn wat jonger dan ik en hebben meestal een langer verwerkingsproces nodig om weer over het "de schaamte voorbij" feest heen te komen. Ze studeren allemaal en als ze dit vertellen op school dan..... tja, een kinderziel hè. Ze komen vaak bij mij zitten. Ik bescherm ze een beetje. Ze vertellen veel over hun studie. Die studies zijn allemaal exact en één doet rechten. Gortdroge verhalen krijg ik te horen. Nadat ik drie keer ben wakker geschud, zijn we door de verhalen heen.

Om drie uur 's nachts is het feest afgelopen. De muziek staat dan loeihard. Onder meer Nico Haak, Hazes, Frans Bauer en alle andere muziek die Nederland op de kaart hebben gezet. De sfeer is op en top. De grappen worden schuiner, er wordt steeds meer geschreeuwd en we dansen de Polonaise. Waarom stopt het feest dan zo abrupt? Dat komt, omdat de familie dan volgens traditie wordt gearresteerd door de politie vanwege de klachten uit de buurt.

Volgend jaar is mijn woning aan de beurt (zucht). Ik denk erover naar Nieuw Zeeland te verhuizen.