Date

Bloednerveus was de 19-jarige Michael. Hij had een date op zaterdagavond met Sofie. Dit was niet zonder slag of stoot gegaan. Sterker, Michael had zijn stinkende best gedaan om Sofie mee uit te krijgen. Ze zag hem aanvankelijk helemaal niet zo zitten. Ze vond hem een beetje kinderachtig enzo. Ze was twee jaar jonger dan Michael maar al jaren volwassener zoals meisjes rond die leeftijd meestal zijn. Eigenlijk viel ze op oudere jongens zo rond de leeftijd van 2 à 23. Uiteindelijk was het hem toch gelukt en het moest de avond van zijn leven worden. Maar ook een beetje die van haar als het zou kunnen.

Een week lang liep Michael met een brok in de keel van de spanning op school rond. Sofie zat niet bij hem op school. Michael was een VMBO-klantje, die na zijn diploma het MEAO was gaan doen, terwijl Sofie bezig was met haar eindexamen VWO. Ook het verschil in opleidingsniveau was in eerste instantie bezwaarlijk voor Sofie geweest. Ze kenden elkaar van stijldansles. De danslessen hoorden bij de opvoeding, zo vonden de ouders van beide kids.

Het was zaterdagmiddag en Michael kon na keihard onderhandelen de autosleutels van zijn vader aftroggelen. Hier stond een torenhoge schuld tegenover maar Michael vond dat hij indruk moest maken op Sofie met de Kia Rio van zijn vader. Hij had een mp3 gebrand voor de rit. Hij wilde hip zijn en kopieerde de cd. van zijn oudere broer. Het was een cd. van Outkast van zeven jaar terug. Zijn broer was geen ster in de omgang met meisjes.

's Middags had hij onder de douche zijn haar gewassen. Hij had een geurtje van 3 Euro gekocht bij het Kruitvat van zijn zuur verdiende geld bij de Albert Heijn. Michael was op zaterdag en op donderdagavond vakkenvuller bij deze kruidenier. Hij liet zijn baard drie dagen staan omdat dit volgens hem veel stoerder was. In zijn geval waren het enkele vlashaartjes op de kin. Het deerde hem niet. Michael leefde op een roze wolk.

Michael stond een uur voor de spiegel. Hij leende een beetje make-up van zijn moeder om die grote knalrode puist op zijn rechterwang te camoufleren. Twee dagen geleden was dat kreng er nog niet en juist nu op het moment suprême kwam er een geel puntje door en stond de puist op knappen. Michael had samen met zijn moeder een nieuw stelletje gekocht. Het betrof een beige pantalon met een daarbij passende riem en een grijze coltrui. Die trui paste perfect bij zijn grijze ogen volgens de juffrouw die de trui verkocht. Van zijn vader leende hij een donkerblauw colbert en nette schoenen. Gympies konden echt niet volgens zijn moeder. Hij spoot zich vol met het geurtje, poetste zijn tanden en aaide een volle hand gel door zijn gewassen haar.

Met vlinders in de buik reed Michael naar het huis van de ouders van Sofie, waarvan de eerste vijf minuten op de handrem. "Je ziet er goed uit Mike. Net Brad Pitt." zei zijn moeder trots. "Heb je een rietje voor Sofietje?" vroeg zijn vader, gevolgd door een bulderende lach. Michael snapte de grap van zijn vader niet. Hij hoorde zijn vader nog iets mompelen over “een andere generatie” om vervolgens de voordeur te sluiten.

Sofie woonde aan de rand van de stad in de dierenwijk. Zo'n moderne Vinex wijk waar alle straten op elkaar lijken. ”Kukeleku 34” was het adres. Na een korte zoektocht parkeerde Michael de auto op de parkeerplaats en keek nog even in het spiegeltje of alles nog in orde was. Haar zat goed, baard was goedgekeurd, puist was niet te zien.... Shit, er bewoog een klein groen bolletje tussen zijn neusharen, die hij voor de gelegenheid geknipt had. Michael pulkte het groene balletje uit zijn neus, deed het vervolgens in zijn mond en na even te sabbelen slikte hij het door.

Met knikkende knieën en boordenvol adrenaline belde hij aan. Michael hoopte dat Sofie al klaar zou zijn met zich op te tutten en de deur zou openen. Ze zouden dan gelijk weg kunnen en hij zou dan niet eerst te hoeven worden geïntroduceerd aan haar ouders. Helaas, die vlieger ging niet op. Een nors kijkende man deed de deur open. "Zo dus jij bent Michiel?" vroeg hij plagend aan Michael. Sofie was nog niet klaar en Michael werd binnen gemaand. Liever had hij in de auto gewacht, maar er was geen weg meer terug. Sofies moeder was lief en probeerde Michael op zijn gemak te stellen. Michael kreeg koffie aangeboden maar wees dat verstandig af. Hij was als de dood dat hij zou morsen. Gelukkig kwam Sofie na vijf minuten naar beneden. Het waren de angstigste vijf minuten in Michaels leven. Die vijf minuten leken wel vijf uur te duren.